పల్లె వెలుగులో దిమ్మ చీకటి..!

నగరమంతా తిరిగి తిరిగి సుమారు నాలుగు మైళ్ళు  నడిచాక ముందు నీరసం వచ్చింది

దగ్గరలో ఉన్న హోటల్ లో రెండు వడ ఒక ప్లేట్ పూరీ అని తిన్నాక ఆకలి తగ్గలేదు ఇంక చేసేది లేక ప్లేట్ మీల్స్ తినేసి బస్సెక్కాను

ఓ గంట ప్రయానించాక కడుపు లో వికారం మొదలయ్యింది

ఇయర్ ఫోన్స్ పెట్టుకొని మరో అరగంట పాటలు విన్నా.. వికారం పెరిగిందే కానీ తరగలేదు

పక్కన విండో ఉన్నా విపరీతమైనా గాలి వస్తున్నా కారం లో కుంకుడుకాయలా వెగటు వదలలేదు

అప్పుడే నా ముందు సీటు వెనుకభాగం చాలా ఆకర్షించింది

కండక్టర్ బస్సులో లైట్లు ఆపేసాడు 

బయట చిన్నగా వర్షం పడుతోంది గాలి గోల పెరిగింది

అర్జునా నాగార్జునా అని బస్సు కేచర్ లో పైంట్ ని బర బరా గీకాక ఔట్పుట్ వచ్చిన ఆనందం లో గట్టిగా తొడగొట్టాను
( ఎవరక్కడ బస్సు గీకుడు ని అభినందించకుండా పోస్ట్ చదువుతున్నది !! ) 


ఈలోపు చిన్న సైజ్ ముళ్ళపంది లా నా భుజం మీద ఒకడు తలపెట్టి  నిద్రపోతున్నాడు వాడిని  తట్టి లేపాను.   

ఇదే కునకు వాడు తర్వాత కంటిన్యూ చేయడం మరో మూడు సార్లు నా భుజం మీద పడడం తో నాకు అసహనం T.రాజేందర్ లా పెరిగింది. 

ఉన్న నరకానికి తోడు ఇప్పుడు ఈ బాలయ్య బాబు సినిమా ఏంటి సామీ అని అనుకొని

వెంటనే నా galaxy కి పనికల్పించి లౌడ్ స్పీకర్ ఆన్ చేసి మార్క్ ఆంథోనీ కి బాబు లాంటి ఆర్టిస్ట్ పాడిన విండురైనులో ప్లే చేసాను 

ముందొక రెండు వెనుక్కొక రెండు సీట్లలో ఉన్న ఇరవై మంది నా పక్కన ఉన్న మరో నలుగులు ఉల్లిక్కిపడి బెంబేలెత్తారు

అలా వికారానికి ఉపకారం సహ ప్రయాణీకులకు హాహాకారం తో నా ప్రయాణమును ముగించితిని

నీతి : ఒక RTC బస్సు ప్రయాణం మీతో పాటు మీ పక్క,వెనుక వాళ్ళ ఓహో హో ఓహో.. ఓహో ఓహో ఒహ్హో హో అని వినపడేలా చేస్తుంది