కచ్చ కెవ్వ్ త..

బ్లాగుల్లో కవితలకు  ఈ మధ్య డిమాండ్ బాగా తగ్గిపోయిందని  బజ్ లో అనుకుంటుంటే

అయ్యారే,ఎంత ఘోరం జరిగిపోయింది. మనవంతుగా ఒక స్నేహ హస్తంతో చిన్న హాండ్ ఇద్దాం అని సముద్రం లోనికి దిగితే ఇసుక వలే ఈ కచ్చల విచ్చల కవిత came అవుట్. 


నీ స్వప్నం లో ఒక ఇందోళం అవుతా
నీ కవితల్లో నే కలువితరణ అవుతా
నీ పక్కన కాస్త చోటివ్వవూ ..
క్యోన్?
INR 25000 per Square feet.Property in South Mumbai is hot :)

ఓ సఖీ నీ పైరగాలి పిలుపు విని నేనోచ్చేసా ఊరకుక్కలా ఉరికి ఉరికి..  
నువ్వు పొమ్మంటే నే పోతా బర బరా బార్ కి
సై అంటే నిన్ను తీసుకెళ్తా బీచ్ లో బ్లీచింగ్ కి  
నువ్వే లోకంగా బతుకుతూ అయిపోతా బైరాగిని బ్లాగులోకానికి  

నీ భావనల్లో ఒక భాగమవుతా
ఇష్టంగా తలూపితే నీ తలపునవుతా
లేదంతే తలుపు కింద గుమ్మం అవుతా
చంద్రుడు కురిపించే వెన్నెల కళ్ళల్లో కలకనవుతా

పాదాలను తాకే అలల వలే నిరంతరం తరుముతున్న నీ తలపులు
కేరట్ తురుమువలె నన్ను ఎర్రగా మార్చేస్తున్న ఆ జ్ఞాపకకెరటాలు
ఒంట్లో వేడి పెరిగిపోయి తినడం ఆపేసా పరాఠాలు 
తొండ లాంటి తొండి ని తట్టుకోలేక తేరే కో చెప్పేస్తున్నా బై బై టాటాలు

జిందగీ నా మిలేగీ దుబారా..

 July 14,2011

గురువారం రాత్రి

సమయం 12.45AM:

ఈ ఒక్కరోజే మేలుకుంటే ఏమైపోయింది..వారం రోజులకి సరిపడా వారాంతం లో నిద్రపోవచ్చుఅనుకుంటూ ఏదో ఆఫీసు లో పని చేసుకుంటూ ఉండిపోయా.తెల్లారిపోయింది.

శుక్రవారం సాయంత్రం 

సమయం 4.15 PM:

అసలే నిద్రలేక అలమటిస్తూ ఈ వారాంతం లో పూర్తిగా నిద్రపోదామనుకున్న నాకు message వచ్చింది
coming to mumbai tomorrow అని.నా M.Tech బెస్ట్ ఫ్రెండ్ దగ్గర్నుంచి.

శనివారం ఉదయం

సమయం 05.00 AM
రిసీవ్  చేసుకోవడానికి విమానాశ్రయం లో వేచి చూస్తున్నా..

వెనుక నుండి #%#%#^&#^ అని తెలుగు లో  సౌండ్ వచ్చింది..తిరిగి చూసే సరికి వాడే మా వాడు.. మూడేళ్ళ క్రితం కన్వోకేషన్ లో చివరి సారిగా  కలిసిన వాడిని ఇన్నేళ్ళ తర్వాత  కలవడం exciting గా అనిపించింది...

అటునుండి అటే మా రూమ్ కి వెళ్ళి  ఫ్రెష్ అయ్యాక వెంటనే జిందగీ నా మిలేగీ దుబారా కి జంప్ ...(మార్నింగ్ ఎనిమిదింటికి  ఏం  సినిమా అనుకుంటున్నారేమో..అదే లెండి మార్నింగ్ షో..ఫ్లో లో అలా కానిచ్చాం. అయిన మార్నింగ్ షో ఏంటి బొత్తిగా taste లేదు అనుకుంటున్నారేమో ..మరి evening మళ్ళీ ఫ్లైట్ కి వాడు వెల్లిపోవాలంటే,అసలే మొదటి సారి ముంబై కి వచ్చిన జీవి  మరిన్ డ్రైవ్ ,గేట్ వే కి గట్రా వెళ్ళాలంటే అని అలా ఫిక్స్ అయ్యాం..ఆ మాత్రం ప్లానింగ్ మాకూ ఉంది లెండి)

ఈ సినిమా ఎలా ఉంది అంటే .....

సినిమా టైటిల్ చూసి Farhan Akhtar ,Hritik ,Katrina ,Abhay Deol వీళ్ళంతా ఉన్నారు సినిమాకి తిరుగులేదు అనుకోని వెళ్ళే... వాళ్ళ పాలిట జోయా అక్తర్, పాకిస్తాన్ కి షోయబ్ అక్తర్ లా ఎలా  తయారయ్యాడో ఇంచుమించు అలానే తయారయింది.   

సినిమా అంతా చిన్న చిన్న సంబాషణలతో, ప్రతి పది నిముషాలకు జావేద్ అక్తర్ చదివే చిన్న చిన్న పద్యాలతో ఆర్ట్ ఫిలిం కి entertainment సినిమాకి మధ్యలో ఊగిసలాడుతూ ఉంది.

Dil Chahta Hai లో అమీర్ ఖాన్ కారెక్టర్  కి ఉన్నంత importance ఉన్న హ్రితిక్ ని డాన్ సినిమాలో నాగార్జున ని లారెన్స్ సెకండ్ హీరో ని చేసేసినట్టు తొక్కేసి సినిమాలో చాలా వరకు ఫర్హాన్ అక్తర్ నే కనిపిస్తాడు.

హ్రితిక్ కే సినిమాలో చోటు లేదు ఇంక అభయ్ డియోల్,కల్కీ కొచ్చిన్  సూరత్ కల్ వీళ్ళిద్దరినీ ప్రమోషన్స్ కోసం  దిష్టి బొమ్మల్లా పెట్టినట్టుగా  పెట్టారు.

సినిమా ని ఎలా పంచుకున్నారంటే 

ఆరు పాటలు అరగంట 
ఫర్హాన్ పద్యాలు 45 నిముషాలు

హ్రితిక్ కత్రినా ఇద్దరూ  మరో ముప్పై నిమిషాలు

డిస్కవరీ AXN చానెళ్ళు లో పాపులర్  సీన్స్ అరగంట

ఇంటర్వల్ పదినిముషాలు

పాటలు పిక్చరైజేషన్  చాలా బావున్నాయి
సినిమాటోగ్రఫీ extraordinary అనిపించింది
Finally ఫీల్ గుడ్ మూవీ

దిల్ చాహతా హై సినిమా లో గోవా ట్రిప్ అంతా చాలా బావుంటుంది కదా..

రివ్యూ ని రెండుముక్కల్లో చెప్పాలంటే DCH in Spain,A pretty film with no soul leaves you in pain.

అదీ  సినిమా .  

టైటిల్ కి జస్టిఫికేషన్:
వీకెండ్ పొద్దున్న  మన డబ్బులును అంతకంటే  బంగారం లాంటి నిద్ర మానుకొని  దుబారా చేసుకోవాలనుకోడానికి అంత సీన్ లేకపోయినా ఏదో నేట్టుకోచ్చేసినట్టు అనిపిస్తోంది అనగా ఈ లైన్స్ మరో సారి గుర్తుకొచ్చాయి

Dilon mein tum apni
Betaabiyan leke chal rahe ho
Toh zinda ho tum.........

Nazar mein khwabon ki
Bijliyan leke chal rahe ho
Toh zinda ho tum........

 These lines are Awesome in the End!  :)

ఆ  తర్వాత మా వాడు ఇంటర్వ్యూ అటెండ్ అయ్యాక గంటలో వెనుకకి వచ్చేసాం

అక్కడనుండి అలా గేట్ వే దగ్గర get together లాంటిది ఏర్పాటు చేసుకొని తనివితీరా తిరిగి తిరిగి వర్షం లో గిర గిరా తిరుగుతూ బోలెడన్ని కబుర్లు చెప్పేసుకున్నాక కార్పోరేట్ లైఫ్ లో పడి జీవితాన్ని ఎంత మిస్ అవుతున్నామో అదీ జిందగీ నా మిలేగీ దుబారా అని అప్పుడు అనిపించింది.

 ఏమైంది దిగాలుగా ఉన్నావ్ అని ఫ్రెండ్ రోజంతా అడిగింగ్స్ అదేం లేదు అని చెబుతూనే ఉన్నాను

తను రిటర్న్ ఫ్లైట్ కేచ్ చేసాక నేను రూమ్ కి వచ్చి లాపీ లో ఒక వంద వరకు  ఫొటోస్  చూస్తే  మన మొహం లో స్మైలీ లేదు ఒక్క ఫోటో లో కూడా ..అప్పుడే  నేను బోంబే కి మొదట్లో వచ్చిన ఫొటోస్ ని పక్కన పెట్టి చూస్తే అంతా మాయ.. మనసారా నవ్వడం మర్చిపోయి మూడేళ్ళు పైనే అయ్యింది .

 పైరేట్స్ ఆఫ్ ది కరీబియన్ ని పైరేటెడ్ గా చూసే రేంజ్ లో కల్మషంగా నా  మనసు బ్రష్టు పట్టిపోయిందా  అని పట్టిన బూజు దులిపేసుకొని

ఫేస్ బుక్ ఓపెన్ చేసి ,ఫొటోస్ అప్లోడ్ చేసి ప్రొఫైల్ లో languages known దగ్గర English,Hindi.Telugu,Marathi లతో పాటు Sarcasm(Fluent) అని update చేసాక మనసు తేలిక అయింది .

అప్పటి వరకు మనసు తేలిక అయితే అయ్యింది కానీ వాడు వెళ్ళాక ఎన్నెనో ఆలోచనలు ..ఎలా గడిపాం ఆ ఒక్క రోజు ..అస్సలు టైం ఏం తెలియనట్టుగా అయిపోయింది


వాడితో ఉన్నంత సేపు ౩ సంవత్సరాల తర్వాత కలిసాం అన్న ఫీల్ ఏ లేకుండా పోయింది..ఆ పాత IIT రోజులు గుర్తొచ్చాయి ..బోర్ అనేది తెలియకుండా ,ఎంత హ్యాపీ గా గడిపే వాళ్ళమో.ఈ ఉద్యోగ జీవితం లోకి వచ్చాక అంతా corporate లైఫ్ వల్ల లైఫ్ లెస్ అయి ఆనందం మాత్రం కార్పెట్ కిందకి జారిపోయింది అనుకుంటూ ..

వాడు వచ్చినందుకు మనసులో చాలా సంతోషపడిపోతూ,చెవిలో లింకిన్ పార్క్ పాటలు వింటూ,సెల్ లో angrybirds ఆడుకుంటూ,laptop లో మా నోలన్ వీడియోలు చూస్తూ నిద్రలోకి జారుకున్నా.(అసలే 3 రోజులు నిద్ర లేదాయే మరి) ..ఆ తర్వాత ఏం జరిగిందో తెల్సుకోవాలంటే నా కామెంట్ బాక్స్ లో కామెంట్ పెట్టి ఆ అదృష్టాన్ని పొందగలరు :P

స్మార్ట్ జీవి సంతోష్ కి ఈ పోస్ట్ అంకితం  :)

A Wednesday..

జూలై వచ్చిందంటే చాలు..భారీ వర్షం తో పాటు ఏదో ఒక అంతకంటే పెద్ద ఉపద్రవం ముంచుకొస్తోంది  

జూలై 05 2005 లండన్- killing 50 injured 700జూలై 11 2006 ముంబై-Seven blasts over a span of 11 minutes and killing 209 people
జూలై 26 ,2008 అహ్మదాబాద్ -17 serial blasts in two hours killing as many as 49.
ఇప్పుడు 
జూలై 13,2011 three blasts in South Mumbai killing 23 and injuring over 1oo

ఏదో వర్క్ వచ్చి బయటకు వెళ్ళి పూర్తి చేసేసరికి సాయింత్రం నాలుగు దాటింది..రూమ్ ? ఆఫీస్ ?
ఏం చేయాలో తెలియక సరే మరో రెండు గంటలు కూర్చుందాం పోయేదేముంది అని ఆఫీస్ కి బుద్ధిగా వెళ్ళాక
సాయింత్రం ఏడు గంటలు కావస్తోంది.కొలీగ్ ఇలా బ్లాస్ట్ అని న్యూస్ చెప్పాడు.. జోక్ అనుకున్నాం వెబ్ చూస్తే అప్పటికి update చెయ్యలేదు
మరో అయిదు నిముషాల్లో వెబ్ లో వచ్చాక ఇంటికి ఫోన్ చేసి ఏం పానిక్ అవ్వద్దు అని చెప్పేసి
ఎలా వెళ్ళాలి అని అంతా బయటకు వచ్చేసాం

ఒక టాక్సీ లో వెళ్ళొచ్చు అని ముగ్గురం అడిగితే బ్లాస్ట్ అయింది కాబ్ లోనే..మా అసోసియేషన్ తరపున ఎక్కడికీ వెళ్లొద్దు అని ఫోన్ వచ్చింది అని అన్నాడు
ఇంకేం చేస్తాం అని ట్రైన్ కోసం వెళ్తే అన్ని ఆఫీస్ లనుండి భయం భయం తో స్టేషన్ అంతా నిండి పోయింది
వీటికి తోడు భారీ వర్షం
ట్రైన్స్ లేట్ గా నడుస్తున్నాయ్...వచ్చిన ట్రైన్ లో ఒక కార్నర్ లోనికి కూర్చున్నా ..ఎవరికి నచ్చ్సిన న్యూస్ రూమర్స్ ని చెప్పేసి మిగతా ప్రయాణీకుల టెన్షన్ ని మరింత పెంచేస్తున్నారు
సడెన్ గా ట్రైన్ ఆగిపోయింది... ఏదో అటాక్ అయ్యే ఉంటుంది చాలా మంది మొదలెట్టేసారు, వర్షం పడుతోంది అని ఒక్కరు కూడా అనలేదు
ఏం చెయ్యాలో తెలియడం లేదు నెట్ లో న్యూస్ ఏముందో చూద్దామంటే సిగ్నల్ పూర్తిగా డౌన్ అయిపోయింది..the key to Rebecca నావెల్ తీసి చదవడం మొదలెట్టి సగం అయ్యాక
గంట ప్రయాణం మూడు గంటల్లో తీసుకొచ్చాక బతుకు జీవుడా అనుకుంటూ రూమ్ కి చేరి చూస్తే సిగ్నల్ కాస్త బెటర్ గా ఉంది
మెయిల్స్ కాల్స్ అన్నీ చెక్ చేసుకొని తిని వేళకు నిద్రపోదామన్నా ఎందుకో నిద్రపట్టలేదు..

పొద్దున్న ఎవరో స్టేటస్ మెసేజ్ పెట్టారు
నిన్న చనిపోయిన వాళ్ళు యుద్ధంలో ప్రాణాలు కోల్పోయిన వాళ్లతో సమానం
ఎందుకింత నైరాశ్యం అందర్లో.మన రాజకీయ నాయకులు, పాలకులు మన నుంచి వచ్చిన వాళ్ళే......మన సమాజం యొక్క సగటు పరిస్తితి మాత్రమే వాళ్ళ పనితీరులో ప్రతిబింబిస్తుంది.ఒక దేశం ఎంతో డబ్బు పెట్టి ఉగ్రవాదాన్ని పోషిస్తుంటే మనం ఎంత ప్రయత్నించినా కొన్నిసార్లు ఆపలేకపొవచ్చు.అవి చూసి నిరాశ చెందేకన్నా ఇకముందు ఏం చెయ్యగలం అని ఆలోచించడం వల్ల అందరికీ ప్రయోజనం

he is right అనుకుంటూ నిద్ర లేచేసరికి బాగా లేట్ అయింది

పేపర్ చూస్తే చాలా భయంకరంగా అనిపించింది ఆ గాయపడి,చనిపోయిన వారిని చూస్తే
ఆఫీస్ దగ్గర లోనే ఉన్న సిద్ధి వినాయక్ టెంపుల్ కి వెళ్ళిన ప్రతిసారి కబూతర్ ఖానా కి తప్పకుండా వెళ్తానుఅయిదు రోజులు కూడా కాలేదు ఈ ఫొటోస్ capture చేసి

అక్కడే ఉన్న బస్ స్టాప్ పక్కనే ఉన్న ఎలెక్ట్రిక్ పోల్ లో బాంబ్ బాధాకరమైన విషయం ఏంటంటే ఇక్కడే ఎక్కువమంది చనిపోవడం.

ఎక్కడ ఏం జరిగినా ఎవరి పనుల్లో వారు బిజీ ,ఉదాహరణ మన తెలంగాణా వాదులు .. నిన్న జరిగిన విషయం పెద్ద విషయం కాదు మమ్మల్ని disturb చేయలేదు అని ప్రూవ్ చేస్తున్నారు రైల్ రోకో చేస్తూ.....జనాలు నైరాశ్యం లో లేరు ..అలవాటు పడిపోయారు... ఇంకా చెప్పాలంటే "ఎంత మంది చనిపోయారు అని అడుగుతున్నారు..." క్రికెట్ స్కోరు ఎంత అని అడిగినట్టు.. This is disgusting  The rains will stop one day but not the tears,Which will hunt them for life long.

లార్డ్ ఆఫ్ ది లాస్ట్ బెంచ్..

ఈ మధ్య ఏదో ఇష్యూ వచ్చి దాన్ని resolve చేస్తుంటే,
మరో  క్లైంట్ నుండి మరో ఇష్యూ వచ్చింది.

మా కొలీగ్ సంధ్య కి స్వీట్ పెట్టకుండా టాస్క్ ఇచ్చి ఇది సాయంత్రం లోపు  ఫినిష్ చెయ్యు  అని చెబితే..
you are an escapist,a typical back bench attitude అనింది.

ఇంకా నాలో నర నరాల్లో జీర్ణించుకుపోయిన backbencher తన్నుకు వచ్చి  తనకేం చెప్పానంటే.....

 చెవిలోఉన్న హెడ్ ఫోన్స్ తీసేసి కొరుక్కుంటున్న గోళ్ళని గాయపరచకుండా సీరియస్ గా వినండి
**************************************************************************
నీకేం తెలుసు బాక్ బెంచర్స్ గురించి ?
మా myths గురించి తెలిస్తే ఇలా మాట్లాడవు.

సంధ్య:ఏంటి మీ మల్టీ  టాస్కింగ్ మొహాలకి myths కూడానా  ?
నీ మాటలు వల్ల ఒక  బాక్ బెంచర్ గా నా మనసు ఎంత గాయపడి ఉంటుందో నువ్వు అర్ధం చేసుకోగలవా?

సంధ్య:నీకు బుర్ర మాత్రమే లేదనుకున్నా ఇన్నాళ్ళు ఇప్పుడు కిడ్నీ కూడా లేదని తెలుసుకున్నా.

సరే సంధ్యా... నువ్వు ఏ బెంచ్ లో కూర్చొనే దానివి ?
సంధ్య:రస్నాతాగేటప్పటినుండీ నేను మిడిల్ బెంచే తెలుసా.
 
విదారకరమైన క్లైమాక్స్ సీన్ లో కూడా శ్రియలా మెలికలు తిరుగుతూ మరమరాలు ఏరుకొనే మిడిల్ బెంచా!!  
సంధ్య:అది చిన్నప్పుడు,ఇంజనీరింగ్ కి వచ్చాక  మొదటి బెంచ్ కి వెళ్ళిపోయాను
నేను :ఎందుక్యో ?

అది కాదు మహేష్ బాబు కి మొదటి బెంచ్ లో కూర్చొనే అమ్మాయిలు అంటేనే ఇష్టం అని ఒక ఇంటర్వ్యూ లో చదివాను అనేసరికి 
(హమ్మయ్యా సమస్య లేదు తెలుగు బ్లాగర్లు ఒక్కరు కూడా ముందు బెంచ్ లో కూర్చోరు మహా అయితే ఈ పోస్ట్ కి కామెంట్లలో మేము మొదటి బెంచ్ లోనే పుట్టి పెరిగాం  అని కేకలేస్తారు..అంతే కదా! పిచ్చ లైట్ అనుకుని కానిచ్చేసా ) 

ఓకే అయితే ఏంటి,ఇప్పుడు నువ్వేం చెప్పాలనుకుంటున్నావ్ 
ఎనీథింగ్ అబౌట్ టూ రిలీజ్ ?
ఇప్పుడు లాస్ట్ బెంచ్ లొల్లిని మీ ముందు ప్రవేశ పెడుతున్నాం

******************************************************************************************************************
అవి ప్రతీక్,నేహా  ఇంజనీరింగ్ లో మొదట బెంచ్ లో కూర్చొని విసిగి  స్వేచ్చని కోల్పోయి ప్రేమపావురాలు కాస్తా రాళ్ళేసిన ఆవుపాలు లా తయారవుతున్న టైం లో 

ఇద్దరు లాస్ట్ బెంచ్ కి షిఫ్ట్ అయ్యాక ఒక భయం కర  కుర్ర నిజాన్ని తెలుసుకున్నారు.

క్లాస్ మొత్తం కనిపించేది కేవలం టీచర్ కి  లాస్ట్ బెంచ్ లో కూర్చున్న స్టూడెంట్ కి మాత్రమే...
టీచర్  బోర్డ్ వైపు తిరిగితే మనం ఇక్కడ బోర్డ్ మీటింగ్ పెట్టేసుకోవచ్చు ఎంచక్కా 

అని మిగతా మూడేళ్ళు ఎటువంటి మూఢం లేకుండా ఒకరి మొహాలు మరొకరు చూసుకుంటూ మొహబ్బతే కొనసాగించారు.

ఇంకోవైపు మన హీరో కి  సైడ్ బిజినెస్ సైడ్ ఎఫెక్ట్స్ చాలా ఎక్కువ ఈ extracurricular activities లో భాగంగా  ప్రతీక్ కి ప్రాక్సీ చెప్పడం అంటే చాలా ఇష్టం.
ఎంత ఇష్టం అంటే తన గర్ల్ ఫ్రెండ్ నేహా కి కూడా గొంతు మార్చి చెప్పేటంత. రోజు రోజుకీ ప్రతీక్ పెరుగుతున్న పాపులారిటీ ని చూసి ఓర్వలేని ఫాథర్ ఫెమినిస్ట్ బిపిన్ కూడా ప్రాక్సీ లు చెప్పడం మొదలు పెట్టాడు

అయితే ఒక రోజు ప్రతీక్ కి ఫీవర్ వచ్చి హాస్టల్ లో రెస్ట్ తీసుకుంటుండగా క్లాస్ లో బిపిన్ కి భయంకరమైన పాపులారిటీ పెరిగి పోయింది

అయితే బిపిన్ కి అమ్మాయిలకు ప్రాక్సీ చెప్పే industry experience లేకపోవడం తో దీనికితోడు నేహా నోరు తెరిచి అడిగేసరికి నోటమాటలేకుండా నో అని చెప్పలేక సిగ్గుతో సైగ చేసాడు

నేహా:i know you are బిపిన్, ఫెమినిస్ట్ కా బాప్ మరి నేను? 
బిపిన్:తూ బిపిన్ కా బిపాసా
నేహా:థూ!

క్లాస్ లో ప్రొఫ్ attendance మొదలెట్టేసాడు
నేహా నెంబర్ వచ్చేసరికి హాజరు చెప్పేసి గట్టిగా ఊపిరి పీల్చుకొని nestle కిట్ కాట్ ని పిల్లిలా బెంచ్ కింద తింటూ తాజాదనాన్ని పూర్తిగా ఆస్వాదిస్తున్నాడు.
 
కాసేపయ్యాక క్లాస్ మొత్తం బిపిన్ వైపు చూడడం మొదలుపెట్టింది అప్పుడు లైట్ గా లైట్ వెలిగింది ఏంటంటే

ఫెమినిజం పరాకాష్ట తో ఉన్న బిపిన్ తను ప్రెజెంట్ కి బదులు ప్రెలేడీ అని చెప్పేసాను కదా అని మొదటిసారిగా nestle కి బదులు నాలుక కరుచుకున్నాడు
ఆ క్షణం వరకు బిపిన్:ఫెమినిస్ట్ కా బాప్ కాప్షన్ తో  ఓ వెలుగు వెలిగిన వాడు  కాస్తా అంతులేని అమాయకత్వపు ఆప్ గా తయారయ్యాడు.

ఆ  సాయంత్రం ప్రతీక్ హాస్టల్ కి వెళ్ళిన నేహా తో క్లాస్ లో ఆరోజు జరిగిన విషయం చెప్పింది
ప్రతీక్: దీనికి కారణం ఏంటో నీకు తెలుసా
నేహ:వాడు ఫెమినిస్ట్

ప్రతీక్:అదే బిపిన్ చివరి బెంచ్ లో కూర్చుంటే హాయిగా వెనుక ఎవ్వరు ఉన్నారనే pressure ఉండదు. ముమ్మాటికీ లాస్ట్ బెంచ్ వాడి కంట్రోల్డ్ ఎమోషన్స్ మనకు క్లియర్ గా అర్దమవుతున్నాయి
that credit should go to last బెంచ్ అని సంతోషం తో పరవశించి పోతూ స్వచ్చమైన అముల్ పాలు తాగాడు. 

నేహ:అయితే ఇప్పుడు ఏమంటావ్ ?
ప్రతీక్:పోకిరి బాష లో చెప్పాలంటే
ఏ బెంచ్ లో కూర్చున్నాం కాదన్నయ్యా క్లాస్ టాపర్ అయ్యామా లేదా

నేహ:మరి ప్రేమ సంగతి ?
ప్రతీక్:లాస్ట్ బెంచ్ లవ్ అనేది లావా అంత స్వచ్చంగా ప్రవహిస్తుందే కాని మొదటి బెంచ్ ప్రేమ వలే  ఉప్పు లేని ఉపద్రవంలా  చప్పగా ఉంటుందా చెప్పు ? ఇన్నేళ్ళ మన సహవాసం లో ఇదేనా నువ్వు తెలుసుకున్నది. హతవిధీ!!
 నేహ:చిన్నప్పుడు ఏ పుస్తకాలలో చదవలేదు ప్రతీక్
 ప్రతీక్:ఏం మాట్లాడుతున్నావ్ నువ్...వు భారతం లో అర్జునుడు ఎక్కడ కూర్చొనే వాడో నీకు తెలుసా
నేహ:లాస్ట్ బెంచ్ ఆ ?
ప్రతీక్:అప్పటికి  బెంచీలు నీల్ కమల్ లు లేవు..

ప్రతీక్: అంతెందుకు లారీ  డ్రైవర్  లో బాలయ్య ఏం చెప్పాడు నిప్పురవ్వ లో విజయశాంతి ఏం చెప్పింది U can become an engineer if u study in engineering college. U cannot become a president if u studies in Presidency College
నేహ:మరి విజయశాంతి ?
లాస్ట్ బెంచ్ లో కూర్చొన్న మాత్రాన విజయశాంతి హీరో శ్రీహరి భార్య డిస్కో శాంతి  అవ్వదు
నేహ:శాంతి శాంతి.
వీళ్ళకు మనసు ఉంటుందా ?
మనసు ఉన్నా లేకపోయినా క్లాస్ లో కూర్చున్న వాళ్లకు మనస్తత్వం ఉంటుంది
 
నేహ: అబ్బో..వినేవాడు ఉంటే ఉతికి ఆరేసేస్తావ్ కదా..అందుకేరా నువ్వంటే నాకిష్టం
మనస్తత్వాలా?..ఏం తత్వాలో ఏమిటో చెప్పు 

బెంచ్ మనస్తత్వాలను విశదీకరిస్తే
మొరపెట్టుకొనే వాళ్ళు మొదటి బెంచ్ లో
మొహమాటస్తులు మిడిల్ బెంచ్ లో
మహానుభావులు లాస్ట్ బెంచ్ లో కూర్చుంటారు

నేహా::సోర్స్ ప్లీజ్!
కలామ్  గారే చెప్పారు:
The best brains of the nation may be found on the last benches of the classroom and I'm one of them!

మొదటి లైన్ దగ్గరకు వచ్చేస్తే
సంధ్య:అయితే ఇప్పుడేం అంటావ్
పిచ్చి సంధ్యా !
పువ్వు పుట్టగానే పరిమళిస్తుంది
బ్లాగు పుట్టగానే బావురుమంటుంది
లాస్ట్ బెంచ్ కి వెళ్ళగానే లక్కు ని నక్క తొక్కుతుంది

సంధ్య:ఓరి దుర్మార్గుడా inception సినిమా ఎక్ష్ప్లైన్ చేసినప్పుడే అనుకున్నా నీ interpretations కి ఏదో లాజిక్ ఉంటుందని..అది సరే కానీ 
మన ఆఫీస్ లో  ఈ సంవత్సరం బెస్ట్ బ్యూటీ క్వీన్ గా నాకెందుకు ఇవ్వలేదంటావ్
నేను:రాహుల్ గాంధీ పాద యాత్ర చేస్తున్నాడని జానీ వాకర్ కి బ్రాండ్ అంబాసిడర్ గా చేసుకుంటారా చెప్పు

ఓకే టీవీ 9 తెగ చూస్తావ్ కదా క్యూబికల్ లో కూర్చొని  ఏంటి ఈ రోజు బ్రేకింగ్ న్యూస్
సంధ్య:మలయాళం నేర్చుకుంటున్న జగన్ అని స్క్రోలింగ్  వేస్తున్నాడు
నేను:ఏం పద్మనాభ మందిరం  election లో ట్రస్టీ గా ఏమైనా పోటీ చేస్తున్నాడా
సంధ్య:జంప్ టూ  కామెంట్స్ :)

ఈ పోస్ట్ రాయడానికి inspire చేసిన మా ఫ్రెండ్ శ్రావణ్ కి మరియు బ్లాగ్ లో చేరబోయే కొత్త ఫాలోవేర్ కి ఈ పోస్ట్ అంకితం  :)

She is Worth Dying For

కోద్ది రోజుల క్రితం ఫ్రెండ్ తో మాట్లాడుతుంటుంటే మాటల మధ్యలో మీకు వాతావరణం ఎలా ఉంది అని అడిగా
ఎండలు మండిపోతున్నాయ్ హర్యానా లో 45 డిగ్రీలు పైబడి ఉష్ణోగ్రత ఉంటోంది  వీటితో పాటు వేడి గాలులు అదనపు ఆకర్షణ అని తన సమాధానం 
ఏమిటో రోజు రోజుకూ ఎండ తీవ్రత పెరిగిపోతోంది,ఎందుకంటావ్
నేను:నువ్వు ఏ ఫోన్ వాడుతున్నావ్
తను:ఐఫోన్
నేను:తమరి దైనందిక ఆనందాల కోసం అవసరమైనవి లేనివి ఖర్చు పెట్టడం వల్లనే ఇలాప్రకృతి విలయతాండవం చేస్తోంది
తను:ఏంటి నేను ఫోన్ కొనడం వల్లనా ఇన్ని అనర్ధాలు జరుగుతున్నాయి


jokes apart

నీ ఒక్కరి కోసం మీ ఆఫీస్ ఒక కార్ పంపిస్తుంది అలా చాలా మంది కి పంపిస్తుంది. దీని వల్ల ఎంత కాలుష్యం అవుతుందో ఎప్పుడైనా ఆలోచించావా మరి.అడవులు ని నాశనం చేసి జీవరాశుల ఉనికిని లేకుండా చేస్తోంది.   

Mining,Nuclear power plants,chemical factories and so on destructing the nature.
మనిషి అభివృద్ధి పేరున ఆధునిక జీవితం కోసం ప్రకృతి ని నాశనం చేస్తూ తన వినాశనానికి తానే ముందడుగు వేసుకొంటున్నాడు  అని నాకు తెలిసినది చెప్పి ఈ video లింక్ పంపించాను ఎందుకంటే

Save Mother Earth

coz she worth dying for